Scorpions یا Sonata Arctica

اگر حتی یک راک باز نیمه حرفه ای نیز باشید مسلّما آهنگ Still Loving You از گروه Scorpions را شنیده اید. آهنگی که در کنار Wind of Change و Send Me An Angel از ساین های Scorpions به شمار می رود.
یکی از خصوصیات آهنگ هایی که تا بدین حد مشهور هستند این است که توسط خوانندگان و بند های زیادی کاور (بازخوانی) می شوند. بهترین نمونه برای این بحث آهنگ Yesterday گروه بیتلز است که در کتاب گینس به عنوان آهنگی که بیشترین بازخوانی از آن شده ، ثبت گردیده است.
اما گاهی اوقات پیش می آید که نسخه ی کاور شده یک آهنگ ، از نسخه ی اصلی آن مشهور تر و محبوب تر گردد. اگر باز هم بخواهم مثالی بزنم می توانم به The Man Who Sold The World اثر David Bowie اشاره کنم که کرت کوبین آن را بازخوانی کرد و این بازخوانی بسیار زیباتر از نسخه ی اصلی آهنگ از آب در آمد.
رها کنم. این همه مقدمه چینی کردم که از شما سوالی بپرسم. چند سال پیش گروه Sonata Arctica آهنگ Still Loving You را کاور کرد. من در پایین هم نسخه ی اصلی و هم نسخه ی کاور شده ی آهنگ را برای دانلود می گذارم. اگر دوست داشتید آنها را دانلود کنید و بگویید که به نظر شما کدام نسخه زیباتر است؟

دانلود نسخه ی اصلی ( Scorpions ) به سبک Hard Rock
دانلود کاور ( Sonata Arctica ) به سبک Power Metal

پی نوشت: این مطلب را نوشتم تا هم شما را در تقابل بین اصالت و تجدد قرار دهم و هم گروه ملودیک/پاور متال Sonata Arctica را به شما معرفی کنم.

ارسال به: Balatarin :: Donbaleh :: Mohandes :: Delicious :: Digg :: Stumbleupon :: Furl :: Friendfeed :: Twitter :: Facebook :: Greader :: Addthis to other :: Subscribe to Feed

7 نظرات:

# ارسال شده توسط Warrior

wow دوست منم نمیدونستم The man who sold the world ماله Bowie هستش عجب آهنگی بود
اجازه بده امشب این آهنگ رو دانلوش کنم نظرم بدم

# ارسال شده توسط یزدان محمدجانی

منم نمی دونستم چون هیچ وقت کارای نیروانا و دیوید بووی برام جذاب نبود به همین دلیل دنبالشون نرفتم و کاراشونو کامل گوش ندادم و راجع بهشون نخوندم

# ارسال شده توسط فرزان

به نظر من فضای اسکورپینز خیلی قشنگترو پخته تره . آرکتیکا خیلی شلوغش کرده و بعضی جاهاش خیلی وحشتناک ریتمیک میشه ((اونقدر که میشه باهاش رقصید :-)) )هر چند یه چند تا سولوی جالب هم داره اما بدون شک اسکورپینز بهتر اجرا کردند.

# ارسال شده توسط SMIKER24

یزدان جان کارهای David Bowie برای من هم جذاب نیست (البته بجز آهنگ Deranged ) - اما نیروانا واقعا گروه خوبی بود.

# ارسال شده توسط SMIKER24

فرزان عزیز با اینکه قرار گذاشته بودم تا پست بعدی نظرمو درباره این دو آهنگ نگم امّا با حرفت کاملا موافقم. با وجود تمپوی بالای اجرا و سولوهای زیبای سوناتا آرکتیکا امّا فضا سازی و صدای اسکورپیونز خیلی دلنشین تر و حرفه ای تره.

# ارسال شده توسط Unknown

وای چه آهنگ هایی رو یاد آوری کردی yesterday بیتلز و مردی که دنیا را فروخت ,نیروانا! من عاشق این دو آهنگ هستم...

اما در مورد این دو باید بگم که نسخه اصلی اسکورپیونز خیلی زیبا تره, البته آهنگ کاور شده هم تا اونجا که آروم پیش میره قشنگ بود اما از اونجا که متاله باید هم تند میشد. ;)

# ارسال شده توسط Warrior

هر دو آهنگ رو دانلود کردم و شنیدم.

در نسخه‌ی Scorpions از همان ابتدا وکال با صدای احساسی و سوزناک شروع می‌کند به خواندن. جاهایی صداش رو بلند می‌کنه و های نت می‌رسونه اما سراسر آهنگ در تن صداش لطافت خاصی توام با پشیمانی، حسرت و تمنا احساس می‌شه مخصوصا وقتی می‌گه: Still Loving You

در بعضی لخظات آهنگ گیتار سولوی متناسبی رو می‌شنویم که آن هم سوزناکه و هم با فضای کل آهنگ و لیریکس هم‌خوانی داره. کلاً از ابتدا تا انتها آهنگ کاملی هستش

اما می‌رسیم به ورژن Sonata Arctica
وکال سعی می‌کنه در ابتدا بصورت محزون و لطیف بخونه اما اونقدر نمی‌تونه ما رو متقاعد کنه. مخصوصاً این‌که بعد از اون خنده‌ی بلندش ریتم آهنگ بسیار ملودیک، تندوسریع، و صدای خواننده بیشتر شبیه وکال هوی‌متال Bruce Dickinson می‌مونه که انگار چیزی رو به مبارزه می‌طلبه. برخلاف وکال Scorpions که پشیمونه و خاضعانه می‌خونه اما Snoata طوری این آهنگ را اجرا می‌کند که با توجه به لیریکس انگار اتفاقی نیفتاده و صرفاً این اهنگ با اون ضربات پرکاشن قوی و خشن یه آهنگه پاورمتال هست و بس.

چیزی که میخوام بگم اینه که اجرای Sonata Arctica جالب و هیجانی هست. در این شکی نیست. اما چیزی که خیلی مهمه اینه که اصلا نمیتونی بین خود آهنگ (مخصوصاً وکال) و لیریکس ارتباط برقرار کنی. نمی‌تونی باورش داشته باشی

ارسال یک نظر