چی میگی ریچی؟
خب. همونطور که می دونید چند روزی می شه که آلبوم The Circle بصورت رسمی منتشر شده. خوشبختانه امروز تونستم دانلودش کنم و بهش گوش بدم.
اول از همه بگم که سلیقه ی افراد با هم فرق می کنه و چیزی که من اینجا می نویسم یک نظر کاملا شخصیه. با اینکه یکی از طرفدارهای آتیشی بون جووی هستم اما در کمال صداقت باید بگم که از این آلبوم خوشم نیومد. تنها نکته ی خاصی که وجود داشت این بود که بون جووی به قولش عمل کرد و آلبوم از لحاظ موسیقی به دهه ی 80 گروه نزدیک شده بود. چیزی که جان به اون می گه " بازگشت به ریشه" .
یه مرور کلی روی آلبوم که داشته باشیم متوجه چند نکته می شیم:
- صدای جان دیگه داره پیر می شه!
- تنظیم و آهنگ سازی آلبوم تعریفی نداره!
- ریتم خیلی از آهنگ ها شبیه همه.
- از آواهایی مثل Yeah و shala بیشتر استفاده شده :)
اما بریم سراغ بررسی تک تک آهنگ ها:
We Weren't Born To Follow : البته این آهنگ قبل از انتشار رسمی آلبوم به صورت single وارد بازار شده بود. بازم می گم همه چیز بستگی به سلیقه انسانها داره. اما من به این آهنگ می گم یه آهنگ متوسط و نه بیشتر.
When You Were Beautiful : سولویی که ریچی روی این آهنگ نواخته یکی از بدترین سولوهایی هست که می شه تصور کرد. کل آهنگ هم انگار داره جور ناپختگی تدوین رو می کشه. فقط قسمت Chorus (کُر) آهنگ قابل تحمله.
Work For The Working Man : این آهنگ "بازگشت به ریشه" رو کاملا اثبات می کنه. ریتم درامز و بیس این آهنگ شباهت شدیدی به آهنگ Living On A Prayer داره. موضوع آهنگ برمی گرده به بی پولی و بدبختی و بی کاری و ....
Superman Tonight : نمی دونم. شاید من یه چیزیم شده اما هر کاری می کنم نمی تونم این آهنگ رو هضم کنم!
Bullet : ریتم باس و درامز این آهنگ کپی Keep The Faith هستش (بازگشت به ریشه!). در کل باید بگم آهنگ Bullet رنگ و بویی کاملا سامبورایی داره. مخصوصا با اون سولوش که من رو به گوش کردن بقیه آلبوم ترغیب کرد.
Thorn In My Side : انقدر چرخیدیم و چرخیدیم تا بالاخره یه آهنگ قابل تحمل پیدا کردیم که بشه واسه یه هفته توی پلیر بهش گوش داد. سبک Thorn In My Side به آثار بعد از سال 2000 بون جووی نزدیکی بیشتری داره. هیجان و ضربآهنگ بالا.تامبز آپ
Live Before You Die : این آهنگ بدک نیست. البته بعضی جاهاش خیلی شیر تو شیر می شه. صدای جان موقع خوندن جمله ی You learn what’s wrong and right درست و حسابی در نمیاد. اما شعر آهنگ واقعا زیباست.
Brokenpromiseland : باز توجه شما رو به صدای بون جووی موقع بیان الفاظ Come On Now جلب می کنم.در کل از هر نظر که حساب کنیم آهنگ چنگی به دل نمی زنه.
Love's The Only Rule : این هم از معدود آهنگ های قابل تحمل این آلبومه. لیریک و موسیقی و ریف گیتار بدک نیستن. دوستش دارم. مجددا تامبز آپ
اول از همه بگم که سلیقه ی افراد با هم فرق می کنه و چیزی که من اینجا می نویسم یک نظر کاملا شخصیه. با اینکه یکی از طرفدارهای آتیشی بون جووی هستم اما در کمال صداقت باید بگم که از این آلبوم خوشم نیومد. تنها نکته ی خاصی که وجود داشت این بود که بون جووی به قولش عمل کرد و آلبوم از لحاظ موسیقی به دهه ی 80 گروه نزدیک شده بود. چیزی که جان به اون می گه " بازگشت به ریشه" .
یه مرور کلی روی آلبوم که داشته باشیم متوجه چند نکته می شیم:
- صدای جان دیگه داره پیر می شه!
- تنظیم و آهنگ سازی آلبوم تعریفی نداره!
- ریتم خیلی از آهنگ ها شبیه همه.
- از آواهایی مثل Yeah و shala بیشتر استفاده شده :)
اما بریم سراغ بررسی تک تک آهنگ ها:
We Weren't Born To Follow : البته این آهنگ قبل از انتشار رسمی آلبوم به صورت single وارد بازار شده بود. بازم می گم همه چیز بستگی به سلیقه انسانها داره. اما من به این آهنگ می گم یه آهنگ متوسط و نه بیشتر.
When You Were Beautiful : سولویی که ریچی روی این آهنگ نواخته یکی از بدترین سولوهایی هست که می شه تصور کرد. کل آهنگ هم انگار داره جور ناپختگی تدوین رو می کشه. فقط قسمت Chorus (کُر) آهنگ قابل تحمله.
Work For The Working Man : این آهنگ "بازگشت به ریشه" رو کاملا اثبات می کنه. ریتم درامز و بیس این آهنگ شباهت شدیدی به آهنگ Living On A Prayer داره. موضوع آهنگ برمی گرده به بی پولی و بدبختی و بی کاری و ....
Superman Tonight : نمی دونم. شاید من یه چیزیم شده اما هر کاری می کنم نمی تونم این آهنگ رو هضم کنم!
Bullet : ریتم باس و درامز این آهنگ کپی Keep The Faith هستش (بازگشت به ریشه!). در کل باید بگم آهنگ Bullet رنگ و بویی کاملا سامبورایی داره. مخصوصا با اون سولوش که من رو به گوش کردن بقیه آلبوم ترغیب کرد.
Thorn In My Side : انقدر چرخیدیم و چرخیدیم تا بالاخره یه آهنگ قابل تحمل پیدا کردیم که بشه واسه یه هفته توی پلیر بهش گوش داد. سبک Thorn In My Side به آثار بعد از سال 2000 بون جووی نزدیکی بیشتری داره. هیجان و ضربآهنگ بالا.تامبز آپ
Live Before You Die : این آهنگ بدک نیست. البته بعضی جاهاش خیلی شیر تو شیر می شه. صدای جان موقع خوندن جمله ی You learn what’s wrong and right درست و حسابی در نمیاد. اما شعر آهنگ واقعا زیباست.
Brokenpromiseland : باز توجه شما رو به صدای بون جووی موقع بیان الفاظ Come On Now جلب می کنم.در کل از هر نظر که حساب کنیم آهنگ چنگی به دل نمی زنه.
Love's The Only Rule : این هم از معدود آهنگ های قابل تحمل این آلبومه. لیریک و موسیقی و ریف گیتار بدک نیستن. دوستش دارم. مجددا تامبز آپ
Fast Cars : و باز هم shala . راستی به Jump ی که روی موسیقی به منظور تغییر ضرباهنگ سوار شده دقت کنید! افتضاحه. مگه نه؟
Happy Now : و باز هم تکرارِ تکرار.شایت
Learn To Love : نقطه قوت این آهنگ همانا Lyric آن می باشد. موضوع آهنگ بطور کلی خلاصه می شه در جمله ی "زندگی را زندگی کن".
کلام آخر اینکه The Circle آهنگی نداشت که بتونم بصورت loop بهش گوش کنم. اثری هم نبود که ذهنم رو درگیر خودش کنه. The Circle آلبوم خوبی نیست. این رو فقط من نمی گم. خیلی از بچه های Last.fm با من هم عقیده بودند.
Happy Now : و باز هم تکرارِ تکرار.شایت
Learn To Love : نقطه قوت این آهنگ همانا Lyric آن می باشد. موضوع آهنگ بطور کلی خلاصه می شه در جمله ی "زندگی را زندگی کن".
کلام آخر اینکه The Circle آهنگی نداشت که بتونم بصورت loop بهش گوش کنم. اثری هم نبود که ذهنم رو درگیر خودش کنه. The Circle آلبوم خوبی نیست. این رو فقط من نمی گم. خیلی از بچه های Last.fm با من هم عقیده بودند.
ارسال به:
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
8 نظرات:
سلام پسراتفاقا ديروز بعد از مدت ها بهت سر زدم...اومدم بگم كه دوباره يكي از خواننده هات مي شم.راستي اين قضيه ي اخيرا چي گوش كردم چيه؟يعني آهنگايي كه تو خودت گوش كردي؟ آناتما خيلي گروه خوبيه..من هميشه ازش لذت ميبرم آلبوم آخرشون كه با آكوستيك كار كردن هم خيلي خوبه
من هنوز این آلبوم رو دانلود نکردم. آخه راستش من کارای بون جووی رو دنبال نمیکنم .
اما اینطور که میگی انگار آلبوم خوبی هم نبوده .
راستی بخاطر ردیو هد هم خوشحالم که خوشت اومد
ببخشید..من زیاد با دانلود کردن از سایتی که برای دانلود کلیپ پستت قبلی گذاشتین آشنایی ندارم..به خاطر همین نتونستم ازش استفاده کنم..میشه یا بهم یاد بدین یا اینکه از سایت دیگه ای مثل4shared
استفاده کنید ..ممنون
يعني ميگي ارزش 3.99 دلار هم نداره کل آلبومش از آمازون؟!
بابا دمت گرم
به اشکان: اگه طرفدار بون جووی باشی و آدم پر توقعی هم باشی می گی ارزش نداره :) منم می گم ارزش نداره
تو فکر بودم دانلود کنم اینو یا نه...فهمیدم یه چیزی بین این دو باید عمل کنم...!
سلام . فکر میکنم برای یه هوادار پروپاقرص بون جوی مثل تو این آلبوم خیلی گرون تموم شده باشه . کلا و برای هر هنرمندی هر طلوعی با یه غروبی همراهه . فکر میکنم هیچ کس از این قاعده مستثنی نباشه . شاید بهتره گروه های بزرگ وقتی که توی سراشیبی میفتن دیگه دست از کار بکشن تا توی اوج از همه چیز کنار کشیده باشن ...
... راستی بابات تذکرت ممنون...
کجایی پســــــــــــــــــر؟؟؟
ارسال یک نظر