Portishead کبیر
اگه یادتون باشه در پستی که درباره ی Brandi Carlile گذاشته بودم گفتمکه من زیاد رابطه ی خوبی با خواننده ی مؤنث ندارم . ولی اگه بازم یادتون باشه توی همون پست گفتم که چند تا خواننده ی مؤنث هستند که از این قاعده مستثنی هستند. یکی از اونا Beth Gibbon خواننده ی گروه Portishead هست که واقعا صداشو دوست دارم.
خب قبل از اینکه بخوام روی Portishead مانور بدم ، می خوام یه کوچولو درباره ی سبک موسیقی اونا که Trip-hop هست صحبت کنم. بطور خیلی ساده Trip Hop یک جور موسیقی الکترونیک با تمپوی پایین هست که در اواسط دهه ی 90 متولد شد و مهد آن کشور انگلستان است. از هنرمندان موفق در این عرصه می شه به گروه های Portishead ، Massive Attack و Tricky اشاره کرد . همانطور که گفتم Trip-hop از زیر شاخه های سبک Electronic هست اما می توان گفت از راک هم تاثیر گرفته است.
بعد از موفقیت آلبوم های Portishead ، Massiver attack و Tricky در سالهای 94 و 95 سبک جدیدی از این موسیقی تحت نام Post trip-hop نیز شکل گرفت که به نظر من قابل مقایسه با Trip-hop اصیل نیست. زیرا Trip-hop ی که در سالهای 94 و 95 شکل گرفت ، به سبکی ژرف و تاریک محدود می شد اما در Post trip-hop هر آشغالی رو به خورد trip-hop داده اند.
در ایران تعداد خیلی خیلی کمی هستند که پورتیس هد رو می شناسن. پیشنهاد می کنم این آهنگی که براتون آماده کردم رو دانلود کنید تا با سبک Trip-hop و گروه Portishead بیشتر آشنا بشید. صدای Beth Gibbon و موزیک این آهنگ واقعا آدمو دیووانه می کنه.
آهنگ The Roads
کاری از Portishead
از آلبوم Dummy محصول 1994
این هم از متن آهنگ:
Roads Lyrics
Artist(Band):Portishead
Oh, can't anybody see,
We've got a war to fight,
Never found our way,
Regardless of what they say.
How can it feel, this wrong,
From this moment,
How can it feel, this wrong.
Storm,
In the morning light,
I feel,
No more can I say,
Frozen to myself.
I got nobody on my side,
And surely that ain't right,
Surely that ain't right.
Oh, can't anybody see,
We've got a war to fight,
Never found our way,
Regardless of what they say.
How can it feel, this wrong,
From this moment,
How can it feel, this wrong.
How can it feel this wrong,
From this moment,
How can it feel, this wrong.
Oh, can't anybody see,
We've got a war to fight,
Never found our way,
Regardless of what they say.
How can it feel, this wrong,
From this moment,
How can it feel, this wrong.
3 نظرات:
man ravanie in ahangam
به نظر من موزیک magic doors سنگین ترین آهنگ این گروه.و تو موزیک ویدئو trip به نهایت تفهیم موسیقیایی خودش رسیده.
واقعا که دنیای کوچیکیه آیدین جان. منم دقیقا در مورد Magic doors همین اعتقادُ دارم
ارسال یک نظر